كرونا و تحصيل
غزل لطفي
ويروس كرونا باعث شد روند تحصيل از آموزش حضوري به مجازي تبديل شود و بخش بزرگي از پشتيباني آموزشي بيشتر از گذشته بر دوش والدين افتاد. تحصيلي كه پيش از كرونا «مدرسه‌محور» بود و بر پايه حضور دانش‌آموزان در مدرسه بنا شده بود و همچنين بچه‌ها در كنار هم در مدرسه، زندگي و تعاملات اجتماعي را نيز ياد مي‌گرفتند. حالا ماه‌هاست كه كودمان ما در منزل هستند و مهم‌ترين دريچه ارتباطي آنها مونيتور گوشي، لپ‌تاپ يا ديگر ابزارهاي ديجيتال هوشمند است. لحظاتي قبل از شروع آموزش مجازي چشم‌هاي خود را باز و گوشي به دست، گاهي حتي بدون خارج شدن از رختخواب تحصيل را آغاز مي‌كنند. ديگر خبري از شور و هيجان برنامه‌هاي صبحگاهي نيست. استرسي كه تاخير حضور در مدرسه كودكان را قانونمند مي‌كرد اين روزها كلا از يادها رفته . همه اين اتفاقات به جبر حضور ويروس كرونا بر كودكان تحميل شده و ظاهرا تا زمان از پا در آمدن اين ويروس نحس هم نسخه بهتري وجود ندارد.
اين روزها خواهد گذشت و به هر ترتيب، تحصيل هم متوقف نخواهد شد. اما بعد از كرونا سيستم آموزشي كشور مانند بيشتر نقاط دنيا كه تحت تاثير پيامدهاي اپيدمي بوده‌اند با چالش‌هاي بزرگي روبه‌رو خواهد بود كه بهتر است از الان در پي علاج آنها باشيم. معلمان، با دانش‌آموزاني مواجه مي‌شوند كه در دوران كرونا همه توجه پدر و مادر روي آنها متمركز بوده تا از روند تحصيل عقب نمانند و با حضور مجدد در مدرسه انتظار دارند تمام توجه معلم به آنها به‌طور فردي معطوف باشد. كودك مدت طولاني را در منزل و در كنار خانواده گذرانده و احساس كرده كه براي تحصيل ظاهرا نيازي به دور شدن از مادر و پدر و توجهات‌شان نيست. حالا دوباره بايد صبح از خواب ناز بيدار شود مسير خانه تا مدرسه را طي كند و در يك محيط اشتراكي به نام كلاس درس بخواند! ذات انسان، راحت‌طلب است و پذيرش اين بازگشت به روند گذشته براي كودكان سخت خواهد بود. اولين و مهم‌ترين شعار مقابله با كروناويروس؛ اجتماعات ممنوع! و تقريبا يك‌سال است كه فرزندان ما از زندگي اجتماعي دور شده‌اند. حضور در مدرسه، پژوهش‌هاي گروهي، اردو و حتي گپ و گفت زنگ‌هاي تفريحي جاي خود را به تعدادي كلمه و ايموجي و استيكر داده‌اند كه به بيان تمام احساسات آنها مي‌پردازد و ميل به اجتماع گريزي را نيز تقويت مي‌كند. ديگر از خنده‌هاي كودكانه زنگ‌هاي تفريح و گروه‌هاي سرود و تئاتر مدرسه صدايي نمي‌شنويم و درس و بحث و تعامل همه و همه خلاصه شده در يك صفحه ديجيتال هوشمند كه اگر به هر دليلي در زماني نخواهند پاسخگو باشند؛ قطع شدن نت را بهانه كرده و ادامه بحث را به زمان ديگري موكول مي‌كنيم. يكي از تذكرات معلمان حين درس در مدرسه هميشه اين بود كه اگر الان گوش ندهي و ياد نگيري نمي‌تواني تكاليفت را در منزل درست انجام بدهي كه در تحصيل مجازي همه موارد ثبت و ضبط مي‌شود، اين قاعده تمركز و يادگيري در زمان حال نيز فعلا از كودكان سلب شده است... و هزار مورد اينچنيني كه كرونا به كودكان ما تحميل كرده است. شايد الان و در اين دوران و بحران فعلي چاره‌اي برايش نباشد، اما بايد تدبيري انديشيد كه دنياي پساكرونا و تحصيل حضوري مجدد كه با توجه به پيشرفت‌هايي كه در زمينه كشف واكسن در دنيا رخ داده است، خيلي دور هم به نظر نمي‌رسد با كمترين چالش آغاز شود.